-Kýrmýzý çizgileri pembeleþir ufkun
N/i(n)sanýn gidiþinden az önce
Göz kýrpmalarý arasýnda kelebeðin
Doðarken yeni gün
Kaybolur insan-
...
Aslanlarýn yelesinde pire barýnmazmýþ…
Anladýk, anladýk peki öyleyse kediler ortalýkta gezer diye mi
Pireler azmýþ
...
***
Renklerin bariyerlerini yýkarsan, örfe dair
Dolaylý ve doðrudan
Hep saldýrgan
Olursan anlatýlarýnda kaygýsýz...
“Klasik þablon” deyip küçümsediðin þey
Gelenek, an’ane ve sair...
Üflenen duygularla hayýr mý; þer mi çaðrýþtýrýr doðan bilinmez
Öngördüðün kuralsýzlýktýr, nefs için…
Yakar yüz derini olumsuzluk
Vazgeç kendini tanýmlama- anlam kaybý da yaþama
Ne özgürlükçü yazar olduðunu desinler aldatarak
Ne keramet söyleyen büyük þair…
*
Yaþamaya can atarken
Libidoyu sarhoþ edip içmeden
Bunaltýlarýnda... Tecavüze uðrar ruhun
Ki saplantýlarýnda hiç biri senin olmayan
Mülkler hayal edersin üryan tam da anadan
Hoþ taklalar atarken…
Güvercinler kýskanýr ki hepsi paçalý
Deðme gitsin…
*
Takibat ve telkinat yetmez mi
Nedir sövgülerinde amaç; ya eline geçen nedir
Yak, yýk bütün yapýlarýmý
Yine de sürer yaþam harabe, izbe sokaklarýyla
Varoþ tümseklerinde bir kentin
Kimseye kapatmam saf aklýmý
Açýk tutarken kapýlarýmý...
***
Öz genlerinden uzaklaþtýkça insan
Aklý yok saymalarýnda tutkulara sýnýr koymaz
Esir olur arzulara kendisini keþfederken esinlerle
Kaybolur baþka bedenlerde…
Ve açý kaymalarýnda sýnýrý aþtýkça aþan yine insan
Suç kimsede deðil günah iþlerken… bilmez
Belki de suç genlerde…
Alacakaranlýkta uçan kuþlarýn gagasýndan düþen umudun
Ve heba edilmiþ hayatlarýn arka sokaklarýnda
Ýntihara koþanlar…
Pozisyon alýr azgýn
Ahlaka dair çizemediði rotasýzlýk üstünde
Karþý devrimcidir adeta kaleme sarýlýp etik olmayan
Kompozisyon geliþtirir düþmandýr geleneðe
Mavi gök, kara yer kýzýl ufku ulayýp
Sonra kini dil ucuna teyeller çünkü hayata doðuþtan dargýn...
*
Yazýnda egemen çoðulun ortam sertliði
Ve baskýsý
Bastýrýlmýþ diþilik zorun üstüne atlarken,
Erkeksiliðe yönelmiþ bedenin
Kalmayan narinliði gibi
Zarafeti de kaybolur uyanamadan
*
Seste dönüþüm kaçýnýlmazdýr aslýnda
Farkýnda olmasak da
Piþmanlýklar mý; neye olduðu bilinmeyen
Yoksa
Sorgulanan benlik mi keþfettirir içselliði insana
Sonra insana ilham gelir kusurlu
Bir yýkýlmaz mahkeme kurar beyninde
Dýþýna hükmeden
Ýçindeyse rüyalarýna dolan hükümler çoðalýr sakat
Emekli olmuþ personeliyle
Kuru binadan ibaret kalýr yýllar geçerken
Sývalarý dökük, bölümleri birbirine geçmiþ
Mefruþatý cezb’etmezken teþrifat tümden yetersiz kalýr ister istemez
Ýnsan yine de sürmek ister bitmeyen bir saltanat
“Neye yarar çýrpýnmalar? Boþ ver, ne derse desin el âlem”
Avuntusu ardýndan
“Bunu sen istedin... Unuttun mu” derken pervasýz...
Ve insan
Arzularýyla birlikte büyüyen korkularýna veda eder
“Sýnýrsýz tutku”ya geçerken özgürlük çaðýrýr topyekûn
Cesur olduðunu düþler
Dayatmalara boyun eðmez kendince
Bayatlamýþ savlarýyla “tabu” der kutsala
Ýþte bu süreçte ut duygusu yok olur yüreðiyle birlikte
Ruhu çoktan terk etmiþ kendini, farkýnda deðil
Giysileri yýrtýlmýþ... Muhafazakâr bulutla kavga eder
Ve kader...ah!
Vurulur bir muhafazakâr yýldýrýmýn ateþ topuyla
Toprak olur ardýndan
O da muhafazakâr çünkü...