Dök zülfünü, ben yanayým güzelim, hârlar içinde
Sen goncalar aç sînende, pembe baharlar içinde
Nice yâre meyletmiþken kader güldü de yüzüme
Felek seni nasîp etti âþýka yarlar içinde
Kaynasýn sevdân yürekte, gönül tütsün duman duman
Gel, gül endâmýn belirsin tüten buharlar içinde
Can dayanmaz teþrîfine, hele þöyle süzül de gel,
Ýnce belden kývrýlarak hayrân nazarlar içinde
Her âþýðýn yüreðinde sevdiði yüz nigâr olur
Sen gibi bir sûret yoktur onca nigârlar içinde
Sarsýn da sevdân dört duvar, esîri olsun bu gönül
Kalsýn bir ömür boyunca hep o duvarlar içinde
Bunca diyâr gezdim,gördüm; her biri irem baðýnca
Sevdân gibi diyâr olmaz, bana diyarlar içinde
Bakma güzelim âðyâre, gitme sakýn yâd ellere
Öksüz koyup þu gönlümü, hep âh-u zârlar içinde
ÜNAL BEÞKESE
hâr : yakýcý, kavurucu sýcak
nigâr : resim,sanem
sûret ; yüz,çehre-resim
aðyar : baþkalarý,yabancýlar
âh-u zâr: yüreði yanarak aðlamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.