Meczup

Ey, aþký yaratýp
Kalplerimize düþüren
Alev alev yakýp ta, söndürmeyen Allah’ým

-Bak!-

Biçaredir
Dergahýnda kulun,
Ýki büklüm, secde aman.

Ey, yeri göðü yaratýp
Yaþamamýz için, su verip
Helalinden eþler nasip eden, Allah’ým

-Bak!-

Kalpten kalbe olan, o yüce
O mukaddes, meclisine geldim
Ne olur gör, duy þu garip, meczup kulunu.

Ey, yanlýþ yola sapýp
Doðruya, özüne çeviren
Her bir kulunu affeden, Allah’ým

-Bak!-

Uzanýyor elleri semaya
Dua ediyor, haram kýldýðýný
Helal et diye, ateþler içinde sana...

Ey Allah’ým, ne saz
Ne kemandýr, gönlüme ferman
Ne de kanun, ne de ney, flüt, yangýnýma derman.

Aþksýn sen,
Sevdasýn, bilirsin
Þu kulun, ziyandadýr

-ilacý-

Aþýlamayan ummanlardan, koþup ta gelen
Bilinmeyen patikalarda, hep izini kaybettiren
Beklerken yaþlandýrýp, özlerken de gençleþtiren, kalptedir!

...Ve -gurbeti-

Ýki kaþ altý, yeþil mavi kahve gözde
Burundan sonra gelen dudakta ki, çýkan sözde.
Gaip türküler yakýlýp, aman vermeyen, o karlý tepedir!

Ey Allah’ým;
Aþkýndan aþkýna, aþýk oldu, bu kulun
Affet bizi -ne olur- cennetine girsin, sur üflenince, o iki kulun...


07.12.2013
Adnan Bilgiç


Sosyal Medyada Paylaşın: