Durma
Ne dilin var,
Münakaþa edecek
Ne de ayaklarýn, peþimden koþacak!
Ne desem,
Dinliyor, kabulleniyorsun
Küfretsem de sana, sevgimi haykýrsam da, susuyorsun!
Aldattým seni be.
Hey sana diyorum, duyuyor musun?
Baþka þehirlerin sokaklarý, caddeleri ile!
Kirlettim, bozdum
Yaktým, yýktým, daðýttým
Güzel olan ne var ise, ikimize dair.
...Susma
Bir þey söyle
Çat o kaþlarýný, kirpiðinle as, deðersiz baþýmý
Çamura bulanmýþ;
Mavi, yeþil gözlerinde boð
Tepelerinden at, topraðýna göm bedenimi! Haydi yapsana.
Ne biçim, bir þeysin sen ya?
Baðýr, çaðýr, haykýr, ana baba düz git
Yeter ki, kimsesiz bir kadýn, adam gibi karþýmda durma Ýstanbul...
Durma.
02.12.2013
Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.