Dilek Tutulması

bir dilek, tutulunca
göðe yükselir,
dünyadan sýyrýlýr, bir yýldýz arar...
yýldýzlar arasýnda bakýnýr dilek
en ihtiyar olanýna...
ona koþar ve sarýlýr,
tutar kuyruðundan
ve süzülür ardý sýra...

bir dilek, tutununca bir yýldýza
eteklerine sýkýca yapýþýr
sahibine olan sadakatinden...
ölüm döþeðinde kayýp giderken yýldýz
söneceði yerin merakýyla,
kendisine tutunan dileðin
kabulünü diler,
tutanýna mahcup olmamak için...

vakti gelince, yýldýz
derin bir nefes alýr
son bir parýldayýþla...
sýrtýndaki dileðe
bir buse kondurur
ve göz kýrpar gökyüzünden
dileðin sahibine...

yýldýz ve dilek
el ele tutuþur,
kaybolur gökyüzünde...
ve tüm mektuplarda
bu sadâkat yazýlýdýr;
dileklerden, sahiplerine...
sahiplerden, dileklerine...


Attilâ Edri
Sosyal Medyada Paylaşın: