Evet, büyür insan.
Herkesten biraz koparak, uzaklaþarak.
Ve her þeye daha yakýn...
Büyür insan, baktýklarýyla gördükleri ayný deðildir artýk.
Kelimelerin acýttýðýný hissederek,
Yahut düþe kalka,
Ve düþleyerek Nisan güneþinin sýcaklýðýný içinde...
Sabýrla, emekle, aþkla büyür insan.
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.