"Aðlýyor musun?" demiþtin.
"Hayýr." dedim ve gitmiþtin....
Aðladým,
Yokluðunda çok aðladým.
Göz yaþlarýmý biriktirdim bir kovaya,
Kova taþtý.
Bilmeden içtin sen göz yaþlarýmý.
Gözlerim küstü sana.
Bakamadým, oysa aþinasýydý, aþýðýydý yüzünün.
Göremedim seni.
Göremedim gamzelerini...
Çaresizdim bulutlar aðladý,
Sonra ben aðladým.
Gözlerim Eylüldü.
Ellerim Aralýk....
Kalbim Aðustos sýcaklýðýnda,
Nisaný yaþýyordu insanlar...
Aþk dört mevsimdi þimdi.
Ýlk ve son baharýmdýn sen benim.
Sonum dun...
Nisan’daydýk biz,
Bana Eylülü yaþattýn.
Aðladým, bulutlar aðladý.
Sen gittin ya güneþ bile aðladý arkandan.
Güneþ aðladý.....
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.