Ne çok þey var, Dile gelmesini istediðim, Ne çok þey; Tam söyleyecekken, Geri kaçan… Korkularým, sevinçlerim, Ýsyanlarým…
Susmak, ezeli kaderim; Beklemek ise Payýma düþen, Neyi beklediðimi bilmeden… Ve yýllar akýp giderken, Tam da gözümün önünden; Baþrolündeyim adeta, Replikleri asla deðiþmeyen.
Sayýlý kelimeler, Sarf ettiðim; Kimi zaman ise; Çocukça isteklerim, Zaman zaman, Dile getirdiðim…
Kimliðim ve fotoðrafým; Adeta siyah beyaz bir karesindeyim, Yeþilcam melodramýnýn… Yetmiþler, seksenler; Tüm insanlar ve özlemler Ve daha neler neler; Kim bilir; Belki de çoktan Elimden kayýp gittiler.
Ne kaldý ki geriye; Biraz hüzün, biraz neþe, Önemi kaldý mý artýk, Yine de yaþam, tüm coþkusuyla Sürüp gitmekte. Kocaman bir elveda Mazide kalanlara, Farkýndayým; O anlamlý merhabanýn Kucakladýðým yarýnlara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.