SOKAK ÝNSAN EMZÝRÝRSE
Ne soy kalýr, ne insanlýk
Sokak insan emzirirse.
Her yaný sarar þeytanlýk,
Sokak insan emzirirse.
Haram, helal hiç fark etmez,
Ýnsan insana benzemez,
Ýnsan kýymeti bilinmez,
Sokak insan emzirirse.
Masum kalmaz, hep canavar,
Ýnsan öðütür sokaklar,
Canlý canlýya kin kusar
Sokak insan emzirirse.
Ata tanýmaz çocuðu,
Çocuk bilmez kimin oðlu,
Kol gezer ölüm korkusu
Sokak insan emzirirse.
Buna hemen “DUR!” demeli,
Sokaða can vermemeli,
Yoksa kalmaz insan nesli
Sokak insan emzirirse.
30 Ocak 2005, Pazar
( Saat 11:30 - 12:30 arasý )
GÜNAY SARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.