KOLLİOPE ÇIĞLIĞI

Eðer gölgeniz kýsaysa boyunuzdan
mutlak þizofrendir aþk o gün

kör bir karýncaydým toprak yerdim yýlanlarla
kurgumu bozardý ne zaman sevsem bir berfini
kulaðýma Apokalipsi çýðlýðýyla-üflenirdi sur
dur. kayýp bir yaðmurum akþamsýz yaðan
daha içime doðranan kanla ekmek
ah ne güzeldir þimdi sevmek
üçe kadar saymýþým, doymuþum bütün uçurumlara
heeeyy ölmek- yüzü çalýnmýþ derviþim
ve dokuz bacaklý örümcek
kipine uygun siyah
yani kuyu dersem Yusuf
gece dersem Meryem..



Tek canlý anlamadý beni
diyedir ölülerle gün saymam bir ömre

yüzümü alýp gidiyorum uzak kýyýlarýna bir þafaðýn
orda sularýn doratlara-
orantýsýz amog
rüzgarýn ve yaðmurun ve akþamlarýn
ve ateþin semaha duruþunda
döne döne bir þiirin
yanmasýný

and olsun ki...


Hep geç kalýþýmdandýr mutlak
kendi gölgeme carpýp düþmek/ dedimse

yýkýlmayan bir yanýma bu þiir

Çapraz taradým saçlarýmý bu gün
botanik bir gülüþle sokaðýma
bir tufan geçtim Nuhu
yontularý dinledim
antik bir daðdý günce
putlarla konuþtum
zeytin yedim Peygamberlerle
uyudum bir yutanýn gölgesinde

kendimi gördüm yine ölmüþtüm

Düþ içinde düþ yani
zerreye bölünürken Atomlarýmdan

sesinde uyudum evrimin

bir maðrada uyandým

Varlýðým
hiç...






_CC_





Sosyal Medyada Paylaşın: