Firar eyledi Yaralý ceylan, O ezeli mabedinden. Dur durak bilmeden Acý çeken Sadece biriydi Sayýsýz emsalinden.
Söyle bana, Nedir seni durmaksýzýn Dertten derde koyan; Sýrça köþkün yetmedi mi, Viran gönlün Gün yüzü görmedi mi…
Enkaza mý döndü O ezeli mabedin, Yitip gitti mi Tüm sevdiklerin. Söyle bana Ne eylersin Mahzun, bir baþýna…
Söyle bana; Durmaksýzýn atar mý Yaralý kalbin, Nicedir dinmez mi Gözlerinden süzülen Ýnci tanelerin. Haydi, bir el ver bana, Yetti gayri Tüm çektiklerin.
Asla yalan söze kanma, Var git, Buralarda durma, Zaman geçmeden, Düþ yollara, O yollar ki; Kaçýþýndýr sýrça köþkünden.
Az kaldý, Ha gayret; Geçer, bu da geçer. Dayan, sabret; Kimselerden ummasan da medet, Daima Mevlana’na þükret.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.