Çınar Ormanım

Mesken tutmuþum kovuðunu çýnarýn
Büyürken içinde yeþertir hayallerimi
Köksalarým topraða dýþtan içerilere
Yemyeþil yapraðým hazan kokar
Kývrýlýp uyurken kalbinde aðacým
Kuru düþleri içimizde bizden gidenlerin
Çektiklerimiz bir cehennem azabý ki yaþarken
Sevgiden dem vuranlar
Her fýrsatta hinlik peþinde kahpece
Sürgünüm ruhundan ruhuna dallarýn
Soyaðacýna iþlenmiþim ormanýmda çýnarýn
Yalnýzlýk neyi gerektirir unutmak adýna
Kül ve duman altýndaysa duygu selim
Dalýna asýlýyor Us’um hayallerim
Açlýðým gölgene pürneþe tok bedenim
Ormanýmdan ayrý bir içlerde bir aðacým
Bir yaným suya topraða hasret hep
Sevgiliyi özlemek gibi
Göç zamaný anavatandan þimdi vakitsiz
Aðacýma hazanda misafir aðýrlar ormaným davetsiz
Kuþlar aþiyaný sever ben özgürlük beklerim
Çatlar nar damarý topraðýmýn susuzluktan
Cansuyudur gözyaþý tanelerim damlar çýnara
Yalnýzlýðýn kovuðundayým en kuytusunda odanýn
Ýç kayýplarým alaz olmuþ yanar çýnar sessizliðimle avluda
Büyüdü alevi iç ateþimin k/ayýplarým çoðaldýkça
Teri soðumadan yakýp kalbimi çöle gömdüm
Ve serinliðinde akþam ezanýnýn yittim iç odada
Atlayýp yelesine rüzgârýn þimale doðru
Afakýna tutundum ala þafakla garbýn
Çocuk ruhum kýzýlcýk þerbetine mahkum
Biz olmasakta çýnarlar yaþar ormanlarda
Vazgeçmezse þair eðer þiire kalemini damýtmaktan
Suskunluðumdan kuruldu bu yýkýk þehir
Sözlerindeki mana asarak kendini bakýþlarýný anlatýr
Yabaným tüm mevsimlere kurak ümitlerle
Maralýn ürkekliðiyle çekildim kovuðuma
Ormanýma huzur veren iç odama sýðýndým
________________________________________________________Ýrfan karabuluT

Sosyal Medyada Paylaşın: