Tanrı Yalnız Kalmasın

Elimden kayýp giden zamanlarýn esrikliðindeyim.
Aðlatan bir çocukluk anýsý gibi durmadan yeniliyor kendisini acýlar.
Hiçbir beyhudelik kendi sesini vermiyor bana.
Kulaðýmda Bizans zindanlarýndan kalma uzun çýðlýklar.
Köprü altýndayým, serkeþim, yorgunum hastayým...
Yüreðimde bir Kemalettin Tuðcu sancýsý,
Ölüp ölüp dirildiðim bu romanda
Ne temrinim umurumda ne de aklýðým bukaðýsý.

Bak gözlerim kutuplara
Aklýða paklýða kapalý
Yüreðimden çýkmadý daha ihanetin oku
Damýtýlmýþ bir isyanýn
Durmuþ bir saatin
Kudurmuþ bir rüyanýn
Olmayacak bir rüyanýn
Daðdaðalý bir mucizenin çocuklarýydýk oysa biz

Müjdeli çýðlýklara tutunmadý sesimiz
Öðle aðýr, vakur, çok ve kasavetli güncemiz
Þaþýrtan, ucuz, isli, kirli
Ölen, çürüyen yere düþmüþ sonbahar yapraðý gibi

Sen var ya artýk içimde onulmaz yarasýn
Þiirlere, þarkýlara, iflahsýz intiharsýn
Kül tablamda biriken gri efkar
Uykusuzluðum
Suyu olmayan ýssýz adalarda
Gözlerimden akan atlasýmsýn.
Dudaklarýmda býçak izi
Kalbimde yitik adres
Duvarlarýmda aþk gözü
Mitoloji
Ruhumda romatizmal sýzý
Çöllerimde göl
Göllerimde çöl
Gökyüzünde isimsiz bir tanrý
Yerde rahim
Ayakta rahman
La hevla, arsýzýn tekisin...

Havada inanýlmaz bir isyan kokusu var.
Taksim taksim her taraf aþk...
Sen aþký bu yetim ülkeyle çarp
Sonra kaçmýþ çorablara ve ruj rengime böl
Sabah olsun bir seviþmenin ardýndan
Uyanalým kedilerle çorba içelim
Yalnýz kalmasýn yaþlý sabahlar.
Üzülmesin
Tanrý gözyaþlarýný dökmesin üstümüze
Ve çaldýðýmýz elmayla
Kovulduðumuz cennete inat
Ýncir yapraðýndan aþk kuralým
Meryem’im masumluðu
Ýsa’nýn ezasýyla
Ýlk taþý sen at rahmime
Vicdaný doðuralým
Memelerimizden þarap aksýn
Susalým...Susalým...Susalým...
Yeter ki tanrý yalnýz kalmasýn...
...
2013...

Sosyal Medyada Paylaşın: