Kendime tükendim
Kendime tükendim
Ruhumu kanatan diken sen pire ben berber iken
þadlýk varmýþ çocuklukta topraðýma taþ ektiler
yokluk içreyim efendim
kaya idim kýrdýlar da kýrýp kýrýp taþ ettiler
gözümdeki sevinçleri çaðlayan bir yaþ ettiler
gitti enzim soldu benzim ben/denizim efendim
gitti kendim geldi fendim ben kendi kendimi yendim
imtihana tabi tuttun sýratým oldun efendim
düþündürüp bu im beni yordu yoruyor haylice
kim der ki nefsimi yendim sýratým oldun efendim
yendi ya kendimi fendim bu hâl ki böyle nicedir
düþünürsen hayat zalim bil ki simsiyah gecedir
kendimedir her ihmalim kendime hep ihtilâlim
nefsine bu zulüm ne ki behey sersem be hey zalim
ister ümmi ister alim son buluþmamýzdýr kendim
yeter artýk be tükendim
nefse zulüm olur mu hiç nefis canýn binek atý
in artýk nefsim o attan býrak lüksü saltanatý
imtihana tabi tuttun sýratým oldun efendim
son buluþmamýzdýr kendim son defadýr ki tükendim
kaya idim kýrdýlar da kýrýp kýrýp taþ ettiler
gözümdeki sevinçleri çaðlayan bir yaþ ettiler
ruhumu kanatan diken sen pire ben berber iken
þadlýk varmýþ çocuk iken topraðýma taþ ektiler.
3/Haziran/2012/Pazar/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.