küçük adýmlarýn büyük acýlara yolculuðunda sol kaburgasý kýrýk bir türkü gibi dudaklarýna perçinliydi terk ediþ ve saçlarýn siyahtý henüz
kentimi kiraya verdim sen kalana denk yüküm sýzlayan omuzlarýmda vebal her ev benden düþen arzuhal her sokak uçkursuz amel ki adýný çizdiðim yol boyunda ýrgat bakýþlarýyla suskundu son amel’e
göçe düþkün niyetim tedirgin her seferi bir daha diyen asi yaným ihtimalken odamda korku resimleri müspette kaðýtlar uçuþurdu karabasan çýkmazlarýnda gölgemle kiralýk kentim oynaþýr loþ duvarlarýmda benden habersiz gülerdin sen
içimi yaktýn da söndü mü gözyaþlarýn her birini avuçlarken ve henüz yanaklarýn azat deðilken ya sýfatýna tükürdüðüm yalnýzlýk günahkar bedenini kabzederken tuttuðum mutluluk muydu ki elim yüzüm hala sen yangýný
yazgýyým penceresiz bulutlara sen yokken serseri gökyüzünün kenar mahallesi
her aklýma geldiðinle aðlamaya hasret tekil yüzümün bir yaný dönüktü güneþe bir yaný hala karanlýk sayende
aðýtýndan delik deþik aþk akarken tek kelimelik bulmaca gibi her alýþmada terk eden puslu havam daðlara býraktým göz yamaçlarýný özgürce huzurla ölebilirsin þimdi git gidebildiðince
her aklýna geldiðinde seven her aklýma geldiðinde affedilir sanma sakýn bu da seni son affediþim kendimde
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihtahiroglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.