Karadüş

"ýhlamur kokulu düþlerim vardý O’na baðýmlý
içmedi ki hatýrýmdan
hiç kimse O’nun kadar sevilmedi
korkuyorum
düþmüyor satýrýmdan"

can’ým
bildiðinden öte deðil enkazým
gönlümde karanlýk öyle korkunç ki
onu zapt etmek için kaybettim her seferinde kendimi

uzaklaþacaksýn
duyulmayan çýðlýklarýn
gidemeyen yolcularýn göç mevsiminde
eylül gözlerinde
hüzün postasý þiirlerinde
kapalý kalacak gökyüzü umut seslerinde
ne varsa çýðlýk
ne varsa sessizlik gibi hislerimde
çizik çizik aðlýyorsun gözlerime

yani açan bütün yýldýzlarýn söndüðü yerde
ölümün koyu gölgesinde
gecenin adýmlarýný duyduðun sesinde
aklýnýn baþ ucunda iþte
benim öldüðüm yerde
ayrýlýrken býraktýðýn haram cümleler
vuruldu dilimin siperlerinde
her kurþun bana da
aklýmda ki sana firari sevdalarýma da

-zaman ýskaladý da her seferinde gözlerimin ferini
neden vuruyorsun aklýma aþk kýrbacýnýn sesini-

zaman vaveylasýnda
sürmeli gözlerine nasipsiz merhameti
bakir olan kýþ kadar ölümcülsün hala
soðuksun
bulaþtý ayaklarýmdan ecelin
ve göðsümde senden çýkmayan can kadar
ve þah damarýnýn gölgesinde gezinen ben kadar
aþk kadar yalnýz cümlelerdik bu gecelik

boþaldý hýrçýnlýðý çeyrek yýldýzlarýn
güzelliðinde saklý zehir
kara sürdü hançer bakýþlarýn sol yanýma
senden her kaçýþýmda
karanlýðý çektim üþüyen bedenime
öperek her acýyý ellerinden kalbime
sürüldüm þiirin yedi kat altýndaki cehenneme
þiirsiz mahkum gibi satýrlarda
her günah sana benziyor
her duvarda çizilmiþ günler var adýna
beklemiþ aþýklar ve sen hiç var olmamýþsýn
umut kelepçeli gerçek bir aþka

uyut beni de
þimdi içinden aþk geçen her þiiri vuruyor
ve nefret ediyorum kendini bilmez çirkinliðinden
sadece uyut beni
hep olduðun gibi
yalan sözlerin
küçük yüreðin
ve üzerine hiç yakýþmayan asaletinle uyut
biraz daha
ecel nöbeti alana kadar elinden
belki de kara düþ gibi görene kadar seni
uyut sadece
Sosyal Medyada Paylaşın: