SEVMİŞTİM SENİ
Sevmiþtim
Aklýmla, mantýðýmla yüreðimle
Tüm benliðimle sevmiþtim seni
Yoksulun malikânesinde
Günde bir kez zor kaynayan aþ gibi
Canýmdan öte candan ziyade sýrdaþ gibi
Bir lokma ekmek için dökülen ter,
Verilen uðraþ gibi
Sevmiþtim seni
Oysa sen bir ikindi sarhoþluðunda
Bin bir þey bahane ettin
Suskunluðuma
Vefasýzlýðýný giydirip gittin
Peki, ben þimdi
Kimlere uzatayým tutsun diye bu elleri
Kurþuna dizdirdin mülteci hayalleri
Söyle bana...
Hangi noter onaylar bu vedayý
Hangi ihtilal susturur bu nidayý
Hangi gündüz bitirir bu rüyayý
Hangi mapus damý çürütür bu sevdayý
Söyle...
Hangi tetikçiye vurdurdun gözlerini
Hangi yalan kitabýndan aldýn aþk sözlerini
Hangi baþlara yastýk yaptýn dizlerini
Hangi aþka aklýný yordun
Hangi sevdaya pusu kurdun
Hangi ecele karþý durdun
Söyle...
Cevap yok
Susuyorsun
Ve aðlýyorsun. Aðlama
Ne kadar da sulu göz olsan
Bu defa aðlamak yakýþmýyor sana
Ben seni
Ben seni sevmiþtim
Aklýmla, mantýðýmla, yüreðimle
Tüm benliðimle sevmiþtim seni
____________________________
ABDULLAH KABATAÞ / BOLU
Kaynak : YEDÝNCÝ MEKTUP þiir kitabý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.