say ki tenim mevsimsiz bir kýþ ya da ben kimsesiz bir þehrim el ayak deðmemiþ belki bedeni kayýp bir kuþ dokun/ma dokunursan ölürüm...
sen ki viran þehrimin pejmürde yitiði gelme kimsesiz bir þiirin kasýðýna çoktan gömdüm ben seni gelme gönlüm sana gâvur bil gelme gönül sana el memleketi ömür sana terk-i diyar bir kalenin sur dibi þimdi
gel/me
... _____________________
ve belki de intiharý renginde bir uçurum çiçeðiyim ben þimdilerde /dokunma renklerime/
gelme...
eksik yarým yetim kalmalý bu þiir...
Elif Turna Türk Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELIF TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.