Can dediklerimiz de anlýk keyfe temayül
Ne þükür var gönülde ne içten bir tevekkül
Zulmü reva görüyor kendine hasbünallah
Ki hür olmak vatanda bilseydik büyük ödül
Gençliðe güvenip de gezmezdik melül melül.
Yaþlanmayý bekler mi ihlâs ya Resûlullah
Akla zarar o fikrin yüreði koklar mý gül
Þu derbeder ahvale aðlarken onca bülbül
Þeytana aldanmanýn sonunda yok mu eyvah
Yine rahmet yaðdýrýr Mevlâ’m ki gürül gürül
Tövbeye fýrsat verip gusletsin diye gönül
Rabbimin merhameti ne büyük Sübhanallah
Yürekten, her tövbede yiterken nice günah
Ýslâmýn emirleri gerçekten okunsaydý
Dini alet edene merhamet dokunsaydý
O sabiler zalimce eþliðe seçilmezdi
Kalplerin iç yanlarý vicdaný takýnsaydý
Ýfrit düþünceleri kendinden sakýnsaydý
Þimdi mâtem yerine sürurdan geçilmezdi
Bir defa can havliyle etrafa bakýnsaydý
Zulümkârýn elinde acýdan yakýnsaydý
Muhtemelen Ýblis’in önünde eðilmezdi
Yaptýðýndan utanýr bu denli ezilmezdi
Ölmek ne ki, hayatýn yaprak dökümü güzü
Bir gün, son sabahýna uyanacak yeryüzü
Mahlûkatýn bi-çare kaldýðý o zamanda
Allak bullak olacak her þeyin tersi düzü
Kimi cennet görecek kimi cehennem yüzü
Anne çocuk el gibi olunan o meydanda
Devamýný izahtan korkarým iþin özü
Çoðumuz okumazken Kur’an-dan tek bir cüzü
Ahrete hazýrlanmak akla gelmez cihanda
Sýçramadan üstüne ateþ topunun közü
Körlükte ýsrar eder insanýn gönül gözü
Yanýlgýyý görmüyor oysa her þey ayan da
Tasviri yok o halin mahþer günü mizanda....
25 Kasým 2013 / NÜS