Öyle gittiler ki, biz her gün biraz daha güçlendiðimizi sanarken, kalbimizi taþ gibi sert bir cam parçasýna çevirmiþiz.. Ve þimdi, kim parçalayýp girerse o kalbe, bir parçasý ona, bir parçasý bana batar...
Birbirine kan kardeþi gibi baðlý, iki.. ne? eþ, aþ, iki.. ne?
Ýki cam parçasý. bir parçasý sana, bir parçasý bana..
Ve þimdi, hangimiz yaralansak, hangimizin eti acýsa, hangimizin içi parçalansa, ve þimdi kim ölse kan kaybýndan, unutmasýn "o kan, benim kaným."
Sosyal Medyada Paylaşın:
onurbudak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.