Kimseyi görmez gözüm; takvim yapraklarý alev alýr Nefeslerim týkanýr kalýr, düðüm olur boðazýmda Saniyeleri þaþkýnlaþýr saatlerimin; ilerlemez olur yelkovaný Yaþamak denilen eylemi unuturum, ölürüm daraðacýmda Seni sevdiðim zamanlarýmda...
Unutur giderim nefes almayý, yaþamayý o anlarýmda Ellerimde sýcaklýðýnýn esintilerini hissederken; Titremeler oluþur dudaklarýmda aðlamaya baþlarým Saçlarým bile aðlar biliyor musun; ellerini özlerken Seni sevdiðim zamanlarýmda...
Yarýnlar düþer bir takvimin yapraklarýndan alev alev Yanarým; sancýlar eþliðinde gözyaþlarýmýn izlerinde Yok olur gider heveslerim nefes almalarýmda; Uyumak haram olur gözbebeklerime; ýlgýn ýlgýn aðlarým Seni sevdiðim zamanlarýmda...
Denizler kuruturum; martýlar þaþýrýr kalýr havada Rüzgarlar esmeye utanýr hasretini yaþarken yokluklarýnda Bir bulut oluþur ufkumda seni düþlerken; bana gülümser Yaðmur taneleri bile uzaklaþýr gider yamaçlarýmdan Seni sevdiðim zamanlarýmda...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.