AYRILIĞIN SESSİZ PROVASI
Bir gün çekip gideceðim
Ellerinle oyaladýðýn mendile
Gözyaþlarýmý akýtýp;
O sabah kapýna geldiðimde
Bir demet papatya býrakacaðým
Sana verdiðim sözümü hatýrlayýp.
Ve son þiirimi yazacaðým
Kalemimin ucunda son defa adýn,
Körfeze son bir kez bakýp
Cebimdeki son sigarayý,
Son kibritimle yakacaðým…
Üzüldüðünü düþüneceðim
Belki de aðladýðýný,
Kahrolacaðým;
O sýrada, lanet öksürüðüm tutacak
Ben, yine kan kusacaðým...
Sonra yaðmur baþlayacak,
Ellerim ceplerimde
Koca çýnarlarýn arasýnda dolaþacaðým.
Bir sevdalý çift göreceðim
Her zaman oturduðumuz bankta,
Uzaktan onlarý izleyeceðim,
Aþkýn olmadýðýna inansam da!
Ve ayrýlýk saati geldiðinde
Son defa arkama döneceðim,
Yüzüme rüzgâr çarpacak
Kurumuþ yapraklarýn ezgisinde.
Ve artýk güneþ doðuyor olacak
Benim terk ettiðim bu þehirde…
ÝBRAHÝM ÞENTÜRK
19.11.2007
01:34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.