Gülemiyordu nedense artýk
Hayat tüm güzelliðini yitiriyordu,
Sözcüklerin anlamý karmakarýþýk
Yüreðindeki fýrtýna da sürükleniyordu.
Geçmiþine baktý bir an,
Gözlerinin içinde hafif bir ýþýk
Daha önce hiç dert yanmamýþtý sevdadan
Erkek adam aðlamazdý, o da aðlamadý!
Kendini yaðan yaðmurun kollarýna býraktý
Yanaklarýný döven yaðmur damlalarý
Bütünüyle silip götürmüþtü,
Acýnýn tatsýz meyvesi gözyaþlarýný.
Ne aþka kýzýyordu, ne de sevdiði kadýna
Onun tüm sitemi kitaplarda yaþananlara.
Oysa böyle miydi sevmek Vadideki Zambak’ta?
Ya da boþu boþuna mý anlatmýþtý Goethe
Aþkýn büyüklüðünü Genç Werther’in Acýlarý’nda
Nazým Hikmet ne de güzel söylemiþ iki satýrda
“Gözlerine bakarken
Güneþli toprak kokusu vuruyor baþýma…”
Ya ben,
Ben ne söylesem ki sevdiðim kadýna,
-“Bebek yüzlü meleðim” desem-
Ýnanýr mýydý bedenimi saran sevdaya…
ÝBRAHÝM ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.