YASAK

YASAK
Kimsesiz bir suya güzelliðimi anlatamam,
Sade bir tören isterim yüzünden,
Giderken…
Burada gözyaþý dökmek yasak!
Sessiz bir ayrýlýk olmalý…

Hele ki aðlamaya kalkma!
Gözyaþlarýn sana kalsýn.
Sen kaybýný yeterince yaþadým.
Çöller kurak kalmasýn.

Ben gökyüzüne bakarým üzülürken,
Belki gözyaþlarým içime kaçar da,
Üzülmem…
Aðlamam çünkü yasak!


Her gün yazarlar kafa kaðýtlarýna,
Ana adý, baba adý, doðum yeri, bucaðý…
Çünkü; kimsesizlik yazmaz alnýnda,
Keþke insanýn adý yerine,
Çektiði acýlar yazýlsa…
Yasak!

Hayaller doðuþtan büyüktür,
9 ay 10 günü bekler geceler,
Hayat prematüre bir çocuktur.
Heyhat!
Çünkü: geç kalmak yasak!

Ana rahmine tutulan bir aþkla,,
Yaþarsýn hiç ölmeyecek gibi,
Ve doðduðunda hayat gülümser.
Hiç aðlamayacaðýný bildiðin gibi…

Herkes adýný koyar fýsýldar kulaðýna,…
Buna kader derler adýn sanma!


Ýnsan varlýðý anlatabilir,
Yokluðu anlatamaz…
Hangi öksüz hayalin acý çektiðini,
Hangi yetime bir annenin sancý çektiðini bilemezsin,
Buna hayat dersin.
Biri aðlarken sen gülemezsin.
Yasak!

vefa dergisi 2. sayý


Sosyal Medyada Paylaşın: