Bir derviþ edebiyle, Bir meczup edasýyla, SEVDÝM BEN SENÝ... VAV gibi boynumu bükerek, ELÝF gibi önünde kýyam ederek, Dal gibi eðilerek. SEVDÝM... Besmeledeki be harfine kadar... Be harfindeki nokta kadar... Noktadaki yok ’ta kadar.... SEVDÝM... Daha ne kadar sevebilirdim; yoktan ötesi yoktu ki... Yusuf gibi kör kuyularda Yakup gibi zarda Ýbrahim gibi narda SEVDÝM... Ben, seni; benden geçip, sende sevdim.. Daha nereye kadar sevebilirdim ... Sen’ den ötesi yoktu ki... Ben seni Aþk gibi, Sevdim, Sen Aþktýn ve ben seni Aþk kadar sevdim... Daha ne kadar sevebilirdim ... Aþktan ötesi yoktu ki...
Mehmet Özden BÝÇER 22.11.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Özden BİÇER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.