SOKAKLAR

Bu gece derdime, yýldýzlar tanýk,
Düþtüðüm bu çýkmaz, dar sokaklarda,
Bir de bir türkü var, ben gibi yanýk,
Duyarým söylenir çok uzaklarda,
Bu gece derdime, yýldýzlar tanýk.

Ne bir ayak sesi, ne bir dev, ne cin,
Kendi korkularým düþer peþime,
Sokaklar hep ýssýz, sokaklar sakin,
En amansýz korku, benim kendime,
Ne bir ayak sesi, ne bir dev, ne cin.

Vuslatý düþünmek teselli etmez,
Düþündükçe artar endiþe, keder,
Yollarým bitse de, sokaklar bitmez,
Sokaklar içimde uzayýp gider,
Vuslatý düþünmek teselli etmez.

Karanlýk geceme vermiyor ýþýk,
Gizliyor gerçeði, tozlu aynalar,
Ýçimde bir his var, karmakarýþýk,
Kýrýlsýn bu iki yüzlü aynalar,
Karanlýk geceme vermiyor ýþýk.

Þu sokak lambasý, ne cimri yanar,
Ram olmuþ gecenin karanlýðýna,
Rüzgara baþ eðen þu dertli çýnar,
Düþürür beni de hüznün aðýna,
Þu sokak lambasý, ne cimri yanar.

Ne bir ay ýþýðý var sokaklarda,
Ve ne de artýk o çýnar gölgesi,
Yalnýzým derdimle dar sokaklarda,
Ne bir sýcak gülüþ, ne bir dost sesi,
Ne bir ay ýþýðý var sokaklarda.

Söyleyin sokaklar, güller mi haklý,
Ben miyim terk eden hep bu masalda,
Güllerin yalaný, baharda saklý,
Yemin olsun gördüm bir kýrýk dalda,
Söyleyin sokaklar, güller mi haklý.

Ben ki sokaklarýn dertli aþýðý,
Neden duymaz beni sokaklar neden,
Karanlýk geceme bir ay ýþýðý,
Beklerim yýllardýr sokaklarda ben,
Ben ki sokaklarýn dertli aþýðý.

Boþ verin sokaklar, göz yaþlarýmý,
Yalancý gülleri derin gönlüme,
Ciddiye almayýn telaþlarýmý,
En ýssýz geceyi serin gönlüme,
Boþ verin sokaklar, göz yaþlarýmý.

Sokaklar, sokaklar; ýssýz sokaklar,
Kelepçe vurdunuz hayallerime,
Derdimi bilmeyen, hissiz sokaklar,
Baþý boþ yürürüm; nereye, kime,
Sokaklar, sokaklar; ýssýz sokaklar.

(18.03.2003)

Mehmet Özden Biçer


Sosyal Medyada Paylaşın: