GİDİŞİNE AŞK OLSUN

Aþk edeptir, aþk suskunluktur .Aþk kendinden gidiþtir,
Gittikçe daha çok seversin ve sevdikçe daha çok gidersin kendinden,
Ve Kendinden gittikçe, hür olursun,
Çünkü her insan kendinde tutukludur,
Kendinden gittikçe , güçlenir zayýf yanýn, Yar ile bir olursun.
Ey sevgili, mademki þimdi sen de gidiyorsun.,
Haydi git…Gittiðin kadar… Gidiþine Aþk olsun

Suskunluðun kanadý içimde önce ve çýðlýklar koptu bir hüznü melal oldu,
Kelimeler düðümlendi boðazýmda; bir med cezir gibi, geldi,gitti sonra Lal oldu.
Bana geliþin bir yalnýzlýktý; gidiþin ise, iki yalnýzlýk, bir vebal oldu,
Sen sustun, ben sustum; sen, aþkýn ben haliydin; ben, aþkýn sen hali,
Yalnýzca biz anlardýk birbirimizi, anlayamazdý bizi ahali.,

Hiç bir çýðlýk, yýrtmadý kulaklarýmý, susuþun kadar,
Hiç bir yara, acýtmadý canýmý , küsüþün kadar,
Ben sensiz de seninleyim , sen git…
Ben aþkýný içimde gizlerim,
Gerçeklerden sakýnýr, düþlerimde özlerim,
Sen git, içimdeki çocuk da gitsin, bahçemde güller, düþlerimde renkler de gitsin.
Gitmekse senin iþin ,durma haydi git iþin kadar..
Ölmekse bana düþen, ölürüm gidiþin kadar…
Ve öldükçe dirilirim , öldüðüm kadar,
Ey sevgili, mademki þimdi sen de gidiyorsun.,
Haydi git…Gittiðin kadar… Gidiþine Aþk olsun


Ya Yar’la bir olmaktýr , ya da yerle bir olmaktýr ...Aþk.
Ölmeden önce ölmektir, ve ebedi dir olmaktýr aþk
Ya ruhunla seversin; Yar ile bir olursun, ya nefsinle seversin; yer ile bir olursun.

Ateþi aþk yakar; hamken piþirir, bir yandan yakarken, bir yandan da eritir, mum gibi.
Benliði yok eder, gururu öldürür , savurur küllerini, çiðneyip geçer kum gibi..
Sen þimdi gitsen ne çýkar ey sevgili; vakfesin aþkýn harekesinde, geçmek haram, mim gibi.
Sen gönlümün þeddesi, hüznümün cezimisin, tilavetim göz yaþýmdýr sana her sonbahar
her eylül yaðmurlarýyla dökülen sicim gibi.

Bir yetim gülüþtün sen, gönlümün gizlerinde kor ateþle yazýlan,
Bir firari düþtün sen, hüzün dehlizlerinde duvarlara kazýlan,
Daha ezel bezminde nasibime düþtün sen, öyle bir nasipki bu,vuslatý ayrýlýk olan,
Nefsimin deðil,Ruhumun aþkýsýn sen, ve öyle bir aþk ki bu, ölüm kadar gerçek,
hayat kadar yalan.

Ne bilir sevmeyi ahali , aþký bedende zanneder,
Dokunmayý aþk sanýr , ve aþký, tende zanneder,
Oysa aþk gönüllere Rahmanýn dokunuþudur,
El Vedud ism-i tecellisinin ruhta okunuþudur.
Bedenlerdeki deðil gönüllerdeki hazdýr aþk,
Ve her mevsim bahardýr, kýþta dahi yazdýr aþk.

Her kýrýk gönülde bil ki bir aþk gizlidir , içten içe okunur , tilaveti ah’tandýr
Ve her aþk yaradanadýr aslýnda,yaratýlmýþa deðil; çünkü Aþk Allah’tandýr
Aþk edeptir, aþk suskunluktur .Aþk kendinden gidiþtir,
Gittikçe daha çok seversin ve sevdikçe daha çok gidersin kendinden,
Ve Kendinden gittikçe, hür olursun,
Çünkü her insan kendinde tutukludur,
Kendinden gittikçe , güçlenir zayýf yanýn, yar ile bir olursun.
Ey sevgili, mademki þimdi sen de gidiyorsun.,
Haydi git. Gittiðin kadar... Gidiþine Aþk olsun

31.10.2013 - Mehmet Özden BÝÇER

Sosyal Medyada Paylaşın: