Ne yokluða gönüllü ne kalmaya var idim
Belki çeker giderim, lüzum olursa eðer
Dediysem de yüzüne mecburiyetten dedim
Yoksa ben bilmez miyim sevgi ne büyük deðer
Kusur varsa ortada farzet ben kusurluydum
Olan olmuþ bir kere söyle ne gelir elden
Fakat tanýrsýn beni nasýl da gururluydum
Bil ki sýrf senin için ezip geçtim ezelden
Karmaþýk deðilim ki özüm sözüm aleni
Duymak istemesen de birçok kere kýrýldým
Alýnganlýk desen de anlamasan da beni
Farkýnda deðil misin gene sana sarýldým
Rayýndan çýkan sözler nereye gidiyorlar
Hani dur demek lâzým deðil mi ki sence de
Bak hâlâ bile bile asilik ediyorlar
Belli ki akýllarý bizimle eðlencede
Ýnsan sevmeye görsün buna kendim de dâhil
Eski hallerden eser kalmadýðýný gördüm
Geç idrak ettiysem de anlamamaktan deðil
Gidenlerin, yerinin dolmadýðýný gördüm.....
21 Kasým 2013 / NÜS