Sus! Yalan tohumlarý dökülüyor salyandan
Tüm renkler eksiliyor kararttýðýn dünyandan
Topraðýn ak yüzünü kirletmeye hakkýn yok
Acizin yetim gönlü sahte gösteriþe tok
Býrak can çekiþmeler çorak gönlünde kalsýn
Cihan-ý alem duysun s e n insanlýða lâlsýn
Hey gidi hoyrat zaman öfkeni akrebe k u s
Zehri gezerken kanda inleyip baðýrma s u s!
***
Sus! Yetmedi mi cefan, kaç mevsim, kaç yýl geçti
Cesede dönen ruhun enkaz olmayý seçti
Güneþ doðmadý gökte, dolunay kan aðlýyor
Þimal yýldýzý kayýp, feryat kalbi daðlýyor
Mazinin dar çýðlýðý tutundu kulaðýma
Anýlar istifinden g a m takýldý aðýma
Geç ayna karþýsýna, var olduðun güne k ü s!
Yas tutup da aðlama, gözyaþýna yazýk s u s!
***
Sus! Lügatýnda ölüm, harflerinde isyan var
Unutma ikimize bundan böyle dünya dar
Cephanen tükeniyor, son mermiyi boþa sýk
Ördüðün duvarlarý aniden baþýna yýk
Hayatýn namlusuna astým güzel günleri
Haydi çek öldürelim, imitasyon dünleri
Çýkarma baþýný hiç, kendi kabuðuna p u s
Mertliðe çamur atma, sýçratma pisliði s u s
***
Sus! Hep boþa konuþtun, dinleyip saðýr oldum
Uzuvlarým köreldi, her gece gamla doldum
Gözlerime mil çektim, gönül gözümü yaktým
Çaðladý gözyaþlarým, keder suyuna aktým
Yüzleþme aný geldi katre- i matem bitti
Ýçimdeki sancýlar birden kanýmdan gitti
Ateþkes deme bana, bitmeyecek bu h u s u s!
Kördüðüm acýlarla beni bana býrak s u s!
***
Sus! Hangi sözcük kaldý dilinde küflenmeyen
Kýyamete az kaldý, bir Sur var üflenmeyen
Yalan vebasý salgýn, ölü yüreðin kanser
Ruhundaki cenini kýrmýzý topraða ser
Her sabah karanlýðý içerken yudum yudum
Meðer ab-ý ölümmüþ, günden güne kurudum
Ne yürek dinler seni, sanma ki affeder u s
Sol yaným durmadýkça sen bir h i ç s i n haydi sus!!!
Seda YÜKLER