Gül-izar
Burkulur þöyle, için özler de ey gül-izar,
Vuslatýn þerhi niçin? Gözlerde çiy gül-izar…
Dað deðil, karlý baþým, ufkumda sis taþýyor,
Bir nefes ver çekeyim, gül-zar da hey gül-izar!
Turnalar feryat eder, duymaz mýsýn o sesi?
Gelmeyen bahara küs, baðlar da zay gül-izar.
Sanma yardan geçilir, çýkmazsa tende bu can,
Günlerim sensiz geçer, sen dur da say gül-izar.
Kürreler aþkla döner, göklerde cem edilir,
Devr-i âlem devinir, aðlar da ney gül-izar.
Rikkatindir seçilen, candan sunaklar için,
Þavký vurmuþ güneþin, ak korda ay gül-izar.
Gün gelir, ömrü biter, toprak alýr Uraz’ý,
Kendimizden geçelim, doldur da mey gül-izar.
Fâ i lâ tün Fe-i-lün Müs tef i lün Fe-i-lün
Erol URAZ 21.11.2013 Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.