ELLERİNDEN ÖPERİM ÖĞRETMENİM
Ben gülünce gözlerinde gülerdi,
sanki gözlerim gözlerindi öðretmenim.
En soðuk günlerde bakýþýnla ýsýnýr,
en sýcak günlerde dokunuþunla serinlerdik .
Anemin yaptýðý siyah çantayý saklar gibi sakladým
Elimden tutup yazdýrdýðýnýz kalemi.Silgim hala ipiyle saklý.
Senden öðrendim öðretmenim,
Dünyanýn yuvarlak ve sonsuz olduðunu,
Ayný yürekte taþýndýðýný ölümün ve yaþamýn
Baþkasýnda deðil kendimde aramam gerektiðini kötülüðün
Senden öðrendim
Senden öðrendim öðretmenim
çýkarsýz sevmeyi
Acýlar içindeyken her yaným aðýz dolusu gülebilmeyi
Gelecek günlerim derdin bize, güneþim, ayým
Parlayýn yer yüzünde caným yýldýzlarým
Aydýnlýk yol açýn derdin Atatürk’ün izinde
Söz verdim size
yürüyorum Atatürk’ün izinde
Ne kadar ustaydý ellerin okþarken baþýmýzý
bilirdi kýrýlgan yanlarýmýzý yüreðin
Hepimizi nasýlda kocaman bir yürekle sevdin.
Beni sevdiðin kadar sevdim sizi
Senden öðrendim sevmenin sonunun olmadýðýný
sevin seve bildiðiniz kadar derdin ya hani
Seviyorum öðretmenim
Seviyorum öðretmenim bu dünyada yaþamayý
Ýnadýna siz olmak istedim
inadýna siz ,öðretmenim
Bana,
yaþamayý
hayatý
sevmeyi öðreten öðretmenim
Ellerinizden binlerce kez öperim.
Binlerce kez öperim.....
SADETTÝN KÖREMEZLÝ
24.10.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.