DÜŞENİN DOSTU OLMAZ
Düþenin dostu olmaz derlerde inanmazdým
Ýnansaymýþým keþke bilerekte yanmazdým
Her ýþmar eden göze meyil verip kanmazdým
Baþýmý þimdi bende vuruyorum taþlara.
Dur dedikleri yerde söz dinleyip dursaydým
Mutlu mesut olurdum bir yuvada kursaydým
Büyüklere danýþýp akýl alýp sorsaydým
Yol yordam soruyorum uçup giden kuþlara
Ben bilirim diyerek inadýmdan dönmedim
Hep yanlýþ gitti iþim bir kerede gülmedim
Akýp gitsin diyerek göz yaþýmý silmedim
Þimdi eyvah diyorum yazýn gelen kýþlara
Dostlar gitti yanýmdan bir baþýma ben kaldým
Hatýrlayýp günleri hep hayallere daldým
Gönlümdeki sevdayý sensiz yollara saldým
Vefayý soruyorum gözden akan yaþlara.
Kýymetini anladým bende senin yoldaþým
Kaldým cihanda san ki tek baþýma kardaþým
Henüz kýrka varmadan aðardý saçým baþým
Akýl çoktan geldi be sensiz kalan baþlara..
09.06.2010
Sadettin KÖREMEZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.