Babaya ýssýz bir ada olmak düþmüþtü Bütün kaçak yolculara kol kanat olan. Hýrçýn deniz olmaksa kýza Ha bire vuruyordu kýyýya Bir parça koparmak için yürekten. Ada sessizdi, her gün bir parçasýný veriyordu denize Öyle mazbut ve sessiz bekliyordu her gece denizi Yapacak bir þeyide yoktu adanýn Yapabilseydi hýrsýndan ikiye çatlayýp sarý verecekti denizi. Deniz ha bire dövüyordu kýyýyý Yavaþ yavaþ koparýrken parçalarý yürekten. Ne ada vazgeçiyordu denizden ne de deniz vazgeçiyordu adayý üzmekten. Deniz muhtaç deðildi san ki adaya Ancak ada muhtaçtý denize umutla bakmak için yarýna Kavgalar sonsuzdu Deniz ha bire vuruyordu adaya Ada umursamadan sýrtýný dönmüþtü deniz vursun diye kýyýya. Ne ada vazgeçti denizden Ne de deniz vazgeçti adayý özlemekten.
Sadettin KÖREMEZLÝ 22.09.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
sadettin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.