AMCAM
Uzanýp öptüm önce damarý belli eli
“Otur þöyle “diyerek bana gösterdi yeri.
Bakarken yüzlerime tanýmak istiyordu
Ýçinden belki de “buda kim ki” diyordu.
Adýmý söyleyince dokundu ellerime
Dalýp gitti uzaða bakarken gözlerime
Anladým anlatacak çok þeyleri var idi
Gördüðüm beden sanki ruhuna çok dar idi.
Uzaklara bakarak anýlarýna daldý
Tabakaya uzanýp bir tel sigara aldý.
Anladým ki içlenen benim mahzun amcamdý.
Ne günler yaþamýþtý,yurttan yuvadan uzak
Anlatmaya baþladý içinden aðlayarak.
Eliyle göstererek acýyan sol yanýný
Dedi “yalaným varsa Allah alsýn canýmý”
Ben yeni tanýmýþtým kara gözlü amcamý.
“Çok daðýldýk be evlat” diyerek bir ah çekti.
Baþýný kaldýrarak gözünü göðe dikti.
Geldik geri dönmedik gurbete düþtü yollar
Sýzlamaya baþladý bükülmeyen þu kollar
Aralayýp “ oh” dedi kapalý duran camý
Büyülenip seyrettim ak sakallý amcamý.
Hala özlüyordu memleketi anladým
Sarýlýp öperken beni damarýndaki kandým.
Ellerini öperek uzaklaþtým yanýndan
“Berhudar ol” diyordu biliyorum ki candan
Kapýdan çýkarken sigaraya uzandý
Biliyorum ben onu tütün yerine yandý.
Ayrýlýk acýsýydý onu bu hale koyan
El sallayarak baktý gidenin arkasýndan
Kapatýp pencereyi hayallerine daldý.
Geriye dönüp baktým.
O benim canýmdandý
En yürekli amcamdý.
Hilmi CAN amcama..
Sadettin KÖREMEZLÝ
09.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.