nedense, garibime gitti bugün sessizlik.. oysa ki, dün olduðu gibi bugünde ortalýkta geziyordu Sensiz/lik
her þey aynýydý; saçlarým ayný, yüzümdeki çizgiler ayný, sabahlarý simit aldýðýmýz adam bile ayný yerde duruyordu. yaðmur da yoktu havada ki, hatýrlatsýn bana; sýrýlsýklam olduðumuz o geceyi. her gün kapýdan çýkýp, sensiz yürüdüðüm yollar da aynýydý.. bilemedim...! ____neydi beni böyle yakýnýna düþüren?
dilime sürdüm yine türkümüzü; ’’sadece susarak özlüyorum Seni...!’’ kulaklarýma týkadýðým son sözlerinle yürüyorum yine aðýr aðýr tenimi üþüten soðuða aldýrmadan. ellerim buz gibi oldu takmadým bana aldýðýn eldiveni ellerin yoksa ellerimde ne iþe yarardý ki...!
sustum... sustum... geçmiþin tuzlu damlalarý aktý yine. süzülürken yanaklarýmdan, bir baþka düþtü, daha sýcak aktý sanki canýmýn içine aðzýný kapatamadý sensizliðimin çýðlýklarýnýn. gelmeyiþlerine sebep uyduramadý bu defa. _____nedense, garibime gitti bugün Sensiz/lik...!
Anladým...! hasretinin /kýyamet vakti/ gelmiþ. alametlerini indiriyor yüreðime. artýk sonu gelmiþ bekleyiþlerimin. artýk vakti gelmiþ bana geliþlerinin.
Anladým; hadi gel..! vaktidir artýk Seninle yaþanacak Cennetin...! /NergizA/
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.