Sen, yasak þehrinin kapýlarýný açtýn bana. Hiç bilmediðim cümlelerde buldum kendimi. Bazen güldüm,bazen de aðladým. küfürlerimi saldým Küf kokan odana. Sýfatýný yaktým En sarhoþ zamanlarýmda. Acýlarý içtim kýrýk düþlerinden Kapýnda bekleyen çakallara kafa tuttum.
Býrakmadým hiç yalnýzlýða sarýlan bu adamý Hasretini çektim dar aðacýna. Kendimi aradým O kirli Sakalýnda Gamzene dokundum. Hiç görmediðim gülüþúne ne intiharlar içtim.
Bekledim seni Otobüs garlarýnda. Yollarýna kuþlarý uçurdum Kaç kelebek öldürdüm biliyor musun yokluðunda Gittiðin her güne bir jilet kesiði attým tenime Öfkemi kustum elimde kalan son resmine.
Hiç kimse olmasýn, hiç kimse dokunmasýn, katili olurum kokunu içine çekenin. Sen BENÝM KAHRAMANIMSIN...! Düþünmek bile istemedim ellerin deðdi kaç tene Kaç el dokundu o gamzene Hangi kokuyu çektin benim gibi içine
Vakitsiz bir iþkenceydi benimki; Özlediðim adamýn kokusuna Yokluðuna, dokunuþlarýna... Ben mi sýnýr dýþý edilmiþtim? Yoksa Sen mi kaçaktýn? Bilemedim....!
Sen Sorgusuz gittin. Cevaplarýný da yanýnda götürdün. Hiç bana sordun mu adam ? Kimliksiz býraktýn kapýnda. Ben yalnýzca senindim! Kim yasak koyabilirdi ki bu þehre? Kimin gücü yeterdi ki seni benden etmeye?
Bir yalan üflenmis belli bu sokaklara Pis kokusunu sürmüþler masal kitabýmýza Kýskanmýþlar simurg yüreðini Anlamadýn mi hiç sen adam ? Boyamýþlar beni zifiri kara iftiralara Aldatmýþlar Seni... Nasýl inandýn be adam...!
Sen bu masalýn içinde bir ad deðil O adýný dilime sürdüðüm her an Dudaklarýmdan nefes üfleyendin.
Hadi.... þimdi söyle nasýl nefes alacaðým ben sessizliðimde! /NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.