Gitmem Gerek
‘’beni merak etme anne, bir koþu ölüp geleceðim’’
Bu aralar kendime yabancýyým
Aynada gördüðüm yüz benim deðil
Bu çatýk kaþ,
Bu küs dudak
Ve anlamsýz bakan bu çift göz, benim deðil
Benim deðil titreyen bu eller
Yýlgýn adýmlar,
Bu yorgun gövde
Bu aksakal, bu ak saç
Binlerce parçaya bölünmüþ bu ruh
Benim deðil garip ürperti ile, güne uyanan yürek
Gitmem gerek anne,
Benim artýk buradan gitmem gerek
Ne zaman dilimin ucuna konsa
Ýki çift söz, birbiriyle yarýþan
Yaþamaya dair, umuda dair
Sus þair, sus diyor içimden biri
Azarlanmýþ bir çocuk gibi susuyorum
Ve sonra karlar yaðýyor ruhuma
Bir tepeden sesime çýð düþüyor
Üþüyor kelimeler
Dudaðýmýn ucunda, donuyor birer birer
Kalbim kaçacak oluyor göðsümden
Zor tutuyorum
Sonra gözlerim derin bir boþluða
Bir çýkmaza ok gibi saplanýyor
Diþlerimle parçalayýp umudu
Sessizce, yutuyorum
Tüm öksüz düþlerimi
Tahta bir beþikte uyutuyorum
Þimdi ne yana devrilsem bir þiir aðlar
Bir türkünün baðrý çatlar
Gökyüzünde güneþ patlar,
Ay patlar
Ýçimde dolanýr durur feryatlar
Böyle yaþamaya dayanmaz bu ruh
Dayanmaz yürek,
Anne, benim artýk buradan gitmem gerek
‘’beni merak etme anne, bir koþu ölüp geleceðim’’
17.11.2013
S.U.
Serkan Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.