Gurub vakti, bütün ufuk boyanýrken hüzüne,
Kýzýl zülfün, düþüverir, kandil gibi, gözüne.
Suya, akþam garipliði sessiz sessiz inerken
Kýpkýzýl bir gölge siner, hüzün gibi, yüzüne...
Masallarýn gizemine bürünür de o zaman
Efsunlu bir duygu sarar yürekleri, an be an.
Sesi belki bulutlarýn üzerinden bir keman,
Büyülenir, dayanamam, baþým düþer dizine...
Sonra ufuk, eflâtundan mora doðru dönerken
Ve gökteki tüm yýldýzlar, gözlerinde sönerken
Ateþten bir gece baþlar her geceden çok erken
Kül sabahlar doðsun varsýn, ömrümün son güzüne...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.