Sade gecede deðil gündüzleri de çok karanlýk var Gökkuþaðýnýn renklerinden bütün gündüzleri çýkar. Yedi yaþýnda bir çocuktum ben ilk umudu kaybettiðimde Sabrettim onbirimde Tanrý kalemi verdi elime.
Kor içinde ateþ büyüttüm, babam için bir yüktüm. Küçük çocuktum annemin gözünde hep büyüktüm. Yeni bir sayfa boþluk açtým, geçmiþimden borçlu kaçtým Ýçimde kaldý kustum attým, masaya kadehi vurup kalktým.
Yirmi senedir ayný melodi, kimseye elimi tut demedim Üzüntü bedeni terk edene dek her adýmýmda terledim Üç-beþ evsiz aným vardý bir yer bulup yerleþtirdim Gücendiler mi? Özür dilerim. Dur gitme ! -Teþekkür ederim.
Geleceðimin olmamasý bil geçmiþimi kirli yapmaz Ölüm verir gider kader bilirsin hayat düzenbaz Ne sen, ne ben özel deðiliz bize yalnýzlýk verildi Kalbim teklemeden önce son sözünü senden etti.
Yaþanýlýp da anlatýlmýþ kini büyük sevgi hissi Nakþolundu ruh bedenin esrarengiz esiriydi Her bir kalbin terk ediliþi, baþka kalbe hükmediþi Eski kalbin esiriyken yeni bir kalpte diriliþi.
Susma. Konuþ, küfret bana gözlerime anlat derdini. Gülümsemeyi öðrettiðin diðer yanýmý aldýðýn gibi. Hiç farkýnda deðiliz hepimiz hayaletlerin esiriyiz Zaman çare deðil çoðumuz satýrlarda gizliyiz.
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
seng Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.