Kalpten düþmelere mecal mi kaldý be! Düþerken kalbimiz en uzak yýldýzlardan. Yorgunluðuma bir avuç su mu çare olacak, Yoksa tertemiz bir sevgi mi? Yoksa doyamadýðým, doyamadýklarý gidiþlerim mi, gidiþler mi? Bir anlasam da öyle sussam.
Þimdiki gibi tertemiz susmak ifadesi deðil üzüntümün. Pastel boyalardan bozma yüzler mi, Yoksa nereye gittiði belli olmayan bir tren Ve o trenin yalnýz koltuðunda soluklanmak mý Bilmiyorum.
Gökler yaðýyor üzerime. Gece öyle bir ýslanýyor ki manzaramda. Ben, cebimde biriktirdiðim semayý aðlýyorum. Boþluklar yýpranýyor, anlamsýzlaþýyor varlýk. Somurtarak veda ediyorum bu þehre.
Geri dönüþ yolu koy bir cümlene, Virgülle bitsin. Yoksa... Mumlar bir bir sönüyor ellerimde. Bir sen kalmýþtýn. Bu koca þehir! Bir tek sen kalmýþtýn kadehimde...
Belliydi...
Ucuz bir numarayla bozar kader aramýzý. Sen olduðun yerde kal. Rüzgarýnla, soðuðunla hatýrlayayým seni. Bulur bir araç, uzaklaþýrým. Sen olduðun yerde kal. Ben olmadýðým yerde...
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
seng Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.