Kederli kelebek ilkbahar esrimesi menekþelere küstü
Aðaçlardan giyindiði rengi silkindi gökle yer arasý tuttu yollarý
Evreni dönüp kum tanelerini süpürerek tenhalara uçtu: Kýrklara karýþtý
Gök; solan güzelliklerine yerindi kelebeðin cevþen giyindirip aldý Maveradan içeri
Yýldýz saðanaðý baþladý meleklerin söðütlü sýðýnaðýna þavkýmalarla dolu
Kelebek geliþini anlattý bir kýrýk gönlünü hüznünü dirimli sorularla döktü
Bir bakýma ölümünü; dolunayýn emzirdiði yakamoz oracýkta Anne gibi titredi
Ansýzýn inceldi geceyi ve ovayý ürpertti sesi göðü yýrtýp denizköpüðüne taþýndý
Rüzgâr öptükçe ölgün saatlerde en vurgun yerini mustarip aðacýn
Aþkla mayalanmýþ dallarý boynunu eðdi fýsýltýlarla
Girift bilmeceyle soldu buðulu yapraklar kurudu döküldü
Bulut lâl kaldý topraða cemre küstü; su ateþe yürüdü
Yapraklar naz etti veda çýðlýðýyla döküldü sabaha
Çaresiz aðaç ah-u zarla su akýþýnda kýrýldý -gecelere
Ýlkbahar dönümü karýnca sabrý ile açan çiçeklerin
Topraðý örseledi sesleri: Öykünerek eþeledi topraðýn karnýný
Yeniden doðuþun tutkusu ile kýnýndan sýyrýlmaya çabaladý
Özüne dönüþ çýðlýklarý attý çiçekler
Akþam serinliðinde dilimlendi Mimozalý ay
O vakit; cemre baðlarýný çözdü topraðýn
Yeniden filizlendi fesleðen kokulu çiçekler
Týrtýl zorlamaya baþladý güvesini doðmak üzere
Bir vakte yeniden geçti ýþýklarla
Yeni bir ruh giyindi yeni tende
Ölümün siyahýný silkindi zeval vakitlerin gözcüsü -kanatlarýndan
Ak demetiyle geçti karanlýðý eriþti ufukta beliren tüy gibi rüyaya:
Ta ki dudaklar deðinceye kadar göðsü daðlý karanfile