EFSUN

Soðuk gece

iliklerime deðin

yalnýzlýk

sapsarý sararan

kýsmý felç düþlerim

onun dýþarýda kalan elleri

tutumsuz benim ellerimle

uykusuzluktan tutkusuzum

zamaný akýtan kumlarýn içinde sapsarý

tuzundan yanýyorum...

yalnýzlýk çaresi

tutumsuzluk sayýklarken

anlatmak korkutuyor kendime bile

bu zamanlar kaçmak

kendince bir düþün koynuna

ve senle birlikte

kaçmak dönmemek geriye...

bir küfürün içindeydi geçmiþ

zahmetli yanlarýmý çiziyordum çalkalem

yani doðru olmuyordu hiç yaþamak ...

Aðaçlar sarý

kalbimin çürümüþ meyveleri dallarýnda

bir sepetle topluyorum

takýyorum koluma

üvey bir anne gibi orman

ürkek yürüyorum

ormanýn ucunda bir ev

içerde bekleyen gizlenmiþ bir kurt

aç kapýyý diyorum büyükanne

karþýlýklý kandýralým birbirimizi

sen beni ye ben sepettekileri

ve dünya ikimizi...

içimdeki çocuk yalnýz.

ve aþk derimin içinde acýtan

aþk yalnýzlýðýma güler ,

alaycý..Koyudur þiir

açan kan çiçeðim

gövdemin ihtiyacýdýr ..

ve onun içindeki adam...





Sosyal Medyada Paylaşın: