Yasamak Direnmektir...
Ateþ açýklayýcýdýr
son söz kibritin
bir kibir anýnda ateþledi
öykünürken içinde
beceriksiz ölmelerin
gök yanýnca
ateþ açar kapýlarýný
son söz insanýn,
Sisli perdelerce gizlenen
kýzýl gölgelerin katil akþamý
hep telaþlý yaným
yalnýzlýk
adým adým düþer irtifa
sözler söyleþir aþaðýda
aþýðýda aynýdýr kalbsizide orda
þehir duman kokuyor
içimde onca izmarit mezarý
dudaklarýmda kanýyor söylediklerim
bu uyku da yetersiz kabusla dolup taþtým
gri renkli bir hüzün gibi belirir kýþ
içimdeki buzdaðýyla yarýþýr
ve yaraþýr þimdi eþsiz öfkelere aklým
Zamaný akýtan kumlarýn içinde sapsarý
bu sabah sevgi sandýðým herþeyi boðdum insanlýðý ararken
içimdeki yaralarla konuþtum
huzursuzluklarým
ki aþk bazen katlanmaktýr
ama iki mutluluktan hiç birini getiremedin
acýdým ama geri dönemedim
bir kýþ gibi
apansýz karþýlaþýyor bedenim
Düþüncem
bir yýðýn yaþlý kemiðin içinden
çýkýp kurtulmuþ birþey deðil
devam eder gün süresince siyah
bir yýkýmdýr aynada
ama göremez gözleri körlükten
bir masal olduðuna yaþamanýn
babam kendini topraða astý verimsiz bir topraða
ölerek o
kovdu güneþi saksýlarý yaktý
bahçede ve maviyken bile
acý çektim koca bir çocuk gibi.
Her doðan insanla tekrar anlamlaþan Yüklemden önce de gelse aþk Vurgusu hep ayný
yapýlan Her cümlenin yazýldýðý gibi okunmasýný istediðim Ýlk ayetimin öznesi En uzun
surem _S E N_
yangin yüreklim---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.