Olmuyor yâr
Zamanýn durduðu bir noktada
Ýpe çekmek hayalleri
Kilit vurulmuþ yüreklerin paslý anahtar deliklerine
Ýþlemiyor hiç bir çilingirin yeteneði
Korkak kalplerdeki sevgilere
Olmuyor iþte
Sonsuzluðun baþlangýcýndayken
Sensizliðin uçurumlarýnda kabetmiþtim aþkýmý
Kesif bir hicran yaðmuru bulutlardan
Zehir olup yaðmýþtý topraða
Aðaç dala, dal yapraða durmuþken
Meyve vermez olmuþtu can...
Olmuyor canözüm
Ayaklarýmý yeryüzüne çivileyip çekiçleyen
Lâl olmuþ dillerin haykýrýþýnda
Kelimelerin tükeniþinde kalmýþtý hayatýmýn hikayesi...
Kýzýl akþamlarýn buðusuna yazmýþtým adýný
Seni çizmiþtim özlemlerimin ortasýna
Tüm acýlar pusuda...
Olmuyor canýsým
Alýþamadým sensizliðe
Buram buram uyku gibi gözlerimde
Tütüyorsun yüreðimde
Tütüyorsun uykusuz gecelerimde
Nasýl da acýmasýz
Nasýl da insafsýz geçmek bilmeyen günler
Kimse benzemiyor sana
Kimseler dolduramýyor yerini...
Olmuyor cantanem
Saçlarýma dokunamýyor,
Ellerimi tutamýyor
Bakýþlarýmý öpemiyor bakýþlarýn
Hançeremi yakarak çýkmýyor heceler
Takýlýp kalýyor bir yerlere...
Söyleyemiyor kimselere seni seviyorum diye
Dolanýyor dilim
Kahretsin, kahretsin, kahretsin...
Avuçlarýmda güneþin gözyaþlarý var
Mehtabýn saçlarý ellerimde
Parmaklarýmdan süzülüyor gözyaþlarým
Topraða doðru...
Kuruyan bir yaprak nasýl düþerse dalýndan
Nasýl kesilirse dal
Nasýl yanarsa canýn
Ýçin acýr ya hani...
Duygularým kamçý altýnda inim inim...
Ekmeðe
Topraða
Suya ve her þafaða yemin olsun
Söylemedim
Söyleyemedim içimden bir þeyler koparcasýna
Asla söylemeyeceðim
Tek sevdiðimsin canýsým...
Asimaral ... Eylül GÖKDEMÝR