Ey karn!
Aç örtünü
Açýlsýn ömrün fersah fersah sayfasý
Görünsün dibin sonu
...
Zülkarneyn’in yalnýzlýðýna
-Hükmedemez s/onsuzluðun sonu-
D/okunamaz ölüm bile
Gelse telli pullu ecel ile...
Bir davut yýldýzý paradoksal boylamda
Fikir teorileri göz çeperlerine düþmüþ
Süzülür zamanýn ellerinden...
Heyhat!
Ölümün elleri soðuk
Yüzü seçilemeyecek kadar uzaktý.
Ben bir mevsime bakýyordum
Saçlarýma d/okunan yalancý bir bahardý
Nerden bilebilirim ki?
Her yer kuþatýlmýþ, tüm boþluklar yine boþluklarla kapatýlmýþtý
Tüm saçak altlarý doluydu kimsesiz yalnýzlarla
Ben tek baþýnalýðýmla kalabalýk ediyordum ayak altýnda
Ve çekildim geri adýmlarla
Tam bir geri ç/ekilmemiydi bilemiyorum þimdi
Ama çekildiðim yerdeki tüm insanlar ceketlerini ilikledi önümde
Ve saygýda kusur etmediler gerçekten de...
Sonra dedim ki;
-Tanrý’nýn gölgesindeyiz hepimiz-
Ve gürültüyle uyuyoruz
Belki de sadece s/ayýklýyoruz.
Gönün delindiði yerde durur bir takým adýmlar
Ve ararlar en küçük gafleti
Sihrin katlediliþinde dona kalýr hadise...
"Uyuyoruz" dedim ya
Uyuyoruz gürültüyle.
Tüm gölgeleri ýþýklandýrmaya çalýþarak
Uyuyor ve uyudukça büyüyoruz
Büyüdükçe çocukluðumuz uzaklaþýyor
...
Maide Özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya SİNEK VALESİ rüya mevsimi Kadındım Ben