MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ey acı
onurbudak

Ey acı



"Anlatmadýðým her hikaye, avucunda tuttuðu çivileri boðazýma doðrultuyor, iki elim yakanda der gibi bana..."

Ve þimdi, iki elim kanda bile olsa gideceðim insanlar,
iki elini yakama doðrultmuþ, birleþtirmeye çalýþýyor...
boðazým sýkýlýyor, sýkýlmasa diyeceðim ki;
bir elini indir, yerine benim elimi koy,
boðazýmý sýkmasýna bile razýyým, yeter ki birleþsin ellerimiz...

önce dokunur gibi uzat mesela elini,
ben dudaklarýma dokunduðunu sanarken,
sen çýðlýklarým duyulmasýn diye aðzýmý kapatýyor ol,
inan hiç sorun deðil,
çünkü o kadar mutsuzum ki, þimdi alt üst etsen,
yine ayný mutsuzluða doðrulurum...

Ve ben, yine de, evet, sana, hep, çok,
kelimelerim yarým.

ama her þeye raðmen,
karnýmda bir yumru beliriyor seni görünce, sonrasý acý..
o eski saatlerden çýkan kuþun bir kanadý kýrýlýyor..
iþte busun sen,
uçamaz diye, kuþun kanadýný kýransýn...
peki ya ben neyim, kuþ mu, saat mi?
inan ne bir kuþ kadar nefes alabiliyorum,
ne de saat kadar zamaným var..
belki de saat düþmesin diye, çivinin çakýldýðý duvarým ben..

Sen yine de acý bana
ve bir avuç dolusu umut ver,
çünkü ellerin ellerime deðmesi, bu ülkeye demokrasinin gelmesi gibi,
çünkü dudaklarýnýn dudaklarýma deðmesi, bu ülkede terörün bitmesi gibi...

Herkesin mutsuz olduðu bir ülkeye diktatör olmak isteyebilirsin,
ama buna raðmen dinle,
bak dilim iltihaplý, bileklerim kangren..
boynum çürümüþ, saçlarým topraklý..

ben, tamamlanmýþ bir yapboz parçasýyken
her þeyi yarým býrakýp sana geldim,
oyunlardan kaçtým,
bir dizim yara, bir dizim mor, saklanmaya geldim.

biliyorum beni elinde paslý bir makasla karþýlayýp
aramýzdaki baðlarý kesmeye hazýrsýn þimdi,
ama buna raðmen düþün, acý bana,
gidecek yerim yok...

Aðlayarak acý bana dediðinde bir erkek,
ve gidecek yerim yok dediðinde,
kaybettiðini sanýyorsan erkekliðini,
inan bana yanýlýyorsun..

"avuçlarýndan avuçlarýma terler boþalýnca kaybettim ben erkekliðimi"

Yine de, buna raðmen, dur, dinle, dön, sev
kelimelerim yarým, acý bana...

Utanarak anlattýðým her hikaye,
dilinde biriktirdiði zehri akýtýyor, unut demen gibi bana...
ve þimdi, akýttýðýn tüm zehri emip tükürerek tekrar ediyorum,
ne kadar acý varsa yaþadýðýn, onlara sesleniyorum,

ey acý,
ona deðil,
bana...

Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.