Kuþlar gibi dönelip duruyorum kendi evreninde
Korkuyorum gurbete gitmekten, gözlerinden geçmekten
Sesimin yankýsý bir parça gökyüzünde maviyle buluþtu
Ve hala senin için çözülmemiþ mühür gizli; uzayan hasrette
Bu kadar kýrmýzý ne varsa dünyada sen hala gelmiyorsun
Kýrklara karýþýyor sevda
Kaf daðýnýn ardýna fýrlatýlýyor kalbim
Rüzgâr kopup geliyor kederinden;
Benim gezindiðim yollara at nalý düþüyor
Çok söz var içim sýra çoðalan
Mavi defterlerde biriken
Zamaný geldiðinde sedeflerin aðzýyla okuyacaðým
Belki alýr götürür bir güvercin ibiði
Mavisi çekilmiþ gökyüzüne
Karanlýða çizer bitmemiþ þiirleri diye
Açýk býrakýyorum perdeyi ve pencereyi!
Bir elimde yarýda kesilen serap;
Bir elimde köpük köpük deniz
Gecelere devriliyor söz hançeriyle dilimlenmiþ ay
Hiçbir gece uyumadýðýmdan yokluðuna ayarlý kum saati
Çünkü rüyalar bile ürküyor; mor kadifeden vebalsin yastýðýma
Uzanýr dokunamam saçlarýna
Leyla büyür kapanmayan gözbebeklerimde
Ansýzýn bir tel saçýný bulur ellerim
Öpüp öpüp koklarým;
Öpüp öpüp saklarým
Sen ey çýðlýðýmýn kalkaný!
Acýyla gazeli üflüyorum içtiðim son sigarada
Bu intihar avuntularýna salma yüreðimi
Hasret ki bizim en büyük yanýmýz!
Dilini benim dilime ayarla
Her þiir bir ihtilal;
Her ihtilal bir intihar olduðundan
Seni aþk olmayanla;
Aklýn almadýðýyla;
Anlaþýlmayan bir dille seviyorum
Seni bütün dillerin kendi içindeki büyüsüyle
Bir ölünün günahlarýndan arýndýðý haliyle seviyorum..