Kalabalýk yalnýzlýklar dolaþýyor etrafýmda. Az ötede beklemelerim. Hemen yanýmda piþmanlýklar. Uzaklarda bekleyen umutlarým. Uyuþuyor parmaklarým. Ne kalemi ne seni, tutamýyorum artýk.
Bu kaçýncý ölüþüm Allah’ým. Bu kaçýncý selâ, umutlarýma okunan. Sözüm sana’dýr. Ben deðilmiydim ellerini açan sana. Ben deðilmiydim ayýrma diye yalvaran sabahlara varana!
Ömrümü sadaka etmekten usandým artýk. Yolundan sapmýþ nefesimi durdur artýk. Bitmeli, susacaðým tüm kelimeler. Oysa, Mahrum etmedim o’nu heybemdeki tek bir harften. Kýymet bilmedi, kýyametim oldu. Olsun, Yinede sen o’na mukayet ol.
Ey sevgili. Beni karanlýk sayfalara hapsettiðinden beri. Özlüyorum, aðlýyorum ve hala seviyorum seni. Adem’in Havva’ya sevdasý gibi. Anla artýk, emanet býraktým sana kalbimi. Her nerede olduðun umrumda deðil! " Allah’ýn emri peygamberin Kavli " peþinde olacak sevgili. Senden tek dileðim var. Sakýn, unutma beni. Sosyal Medyada Paylaşın:
alicansofu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.