Nazlý bir çiçekti, yaz güneþinde,
Erkenden açýlmýþ onbeþ yaþýnda.
Köydeki tüm gençler onun peþinde,
Arasýnda, çekinerek Naz Gelin.
Allý, morlu güller takar saçýna,
Mavi boncuk, kâkülünün ucuna...
Yýldýzlarý gözlerinin içine
Kandil gibi takýnarak Naz Gelin.
Çeyizinden, el oyasý yazma’da,
Pembe þalvar dalgalanýr gezmede.
Çok can yakar gözlerini süzmede,
Bin iþveyle bakýnarak Naz Gelin.
Sabah davar güder, daðda seðirir,
Akþam nakýþ iþler, ya yün eðirir.
Bir de yanýk sesle türkü çaðýrýr
Kaderinden yakýnarak Naz Gelin...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.