Yýllar Çok Yordu Beni
Sýrtýmda taþýdým sanki, yýllar çok yordu beni!
Ne, günler geçmeyi bildi, ne saatler yürüdü...
Ne öyle bir dost aradý, ne biri sordu beni!
Yar olmadý felek bana, þans hep ayak sürüdü...
Güneþ dersen, sattý beni, bulutlarý kazandý...
Sýrýlsýklam oldum her an, mevsimlerim hazandý!
Sevinçlerim çok olmadý, tek tük, yani bazandý...
Dapdaracýk sokaklarý kara duman bürüdü...
Güzellikler geldi geçti, biri dönüp bakmadý!
Açtým talih çeþmesini, tek bir damla akmadý!
Koþmak istedim peþinden nasibim býrakmadý.
Bir tas için düþe kalka, tabanlarým çürüdü...
Her çeþmeye bir tas koydum, dolmadý hiç birisi!
Bulun dedim kara bahtý, "ölü ya da dirisi..."
Geldi kýsmet, tam kapýma, hemi de tam serisi;
Bu kez felek kalan ömrü sýyýrarak kürüdü...
Ayinesi iþtir þahsýn, dedim ki; lafa bakma!
Berrak pýnarlar gibi ol, sakýn bulanýk akma!
Sarýl ihlas ile Hakk’a, doðru yolu býrakma!
Hakk yoldan ayrýlanlarýn kalp gözleri körüdü*...
Antalya-2013/11
SÖZLÜK:
ayak sürümek: verilen bir iþi aðýrdan almak, isteði ile gitmemek...
(*): körüdü: kör idi...kördü...(Türkiye Türkçesi aðýzlarý...)
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Dut yapraðý misâli hâl, týrtýla âþýk olduk,
Kemirdikçe damarlarý, söze dolaþýk olduk!
Þimþir idik dað baþýnda, yontulup kaþýk olduk!
Harfler ile hemhal olan, gönül gözüm yürüdü!.
Ýnceden bir sýzý sandým; yok, deðilse ne âlâ,
Hava kývancý deðiþti, yapraða düþtü sýla,
Yapraksýz dallar hüznünü, paylaþtý topraðýyla,
Topraðýn baðrýndan geldik, o’nun olduk; *mürüdü!..................kadiryeter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.